Over de schreef

Binnen de typografie onderscheiden we grofweg twee soorten lettertypen: schreef en schreefloze fonts.

Schreefletter

Schreven zijn kleine lijnen die aan de uiteinden van de letters zijn geplaatst. Waar deze ooit ontstaan zijn is onbekend. Volgens diverse overleveringen zijn ze ontstaan doordat pennen en penselen kleine markering achterlieten bij het plaatsen van de letters. Toen de boekdrukkunst werd geïntroduceerd zijn deze lijntjes gebleven en toegepast op diverse lettertypen.

Schreefletters – ofwel serifs – ogen vaak wat meer gedateerd. Eén van de bekendste fonts is de Times New Roman, die al meer dan 100 jaar in de gelijknamige krant wordt gebruikt. Serifs zijn echter niet alleen esthetisch: langere teksten in dit lettertype zijn leesbaarder als schreefloze varianten. De schreven helpen de lezer om – als het ware – een vloeiende lijn te creëren tussen de letters.

Schreefloze letters

Schreefloze letters in vroegere tijden waren niet ongewoon maar werden minder toegepast.

Tegenwoordig is echter deze variant populairder. Schreefloze letters nemen minder ruimte in en dragen bij, als ze in een enkel woord of een korte zin worden toegepast, aan een cleane uitstraling. Ze zijn daarom bijvoorbeeld veel terug te zien in apps en bewegwijzering. Zo is het gebruik van de schreefloze letter Helvetica voor de signing in de metro van New York wereldberoemd.

Wereldberoemd

Tegenwoordig zijn er tienduizenden lettertypen die beide variant bieden. Zo zijn de letters in dit blog de schreef en schreefloze varianten van het font Source Pro.

Uiteindelijk gaat het bij het vinden van het juiste lettertype om de afweging of het in lange stukken tekst wordt gebruikt, de gebruikerservaring en het imago van het merk wat je probeert over te brengen.